Ik leerde Alex van Groningen kennen via Melle Eickelhoff, die ik nog kende uit zijn Kluwertijd en die directeur geworden was van het bedrijf van Alex. Of ik mijn verhalen ook in het Engels kon vertellen?  De rest is geschiedenis.
Ik ontmoette Alex in de Privium Lounge van Schiphol, voor een gezamenlijke trip naar Kaapstad en Johannesburg, waar ik nooit eerder was geweest. Melle ging mee, en we hadden de meest fantastische gesprekken in het vliegtuig, het was het begin van een mooie band. Ik mocht onderdeel zijn van enorm indrukwekkende evenementen, waarbij Alex en Melle het klaarspeelden om de zakelijke top van Afrika op diners en evenementen te krijgen met als hoogtepunt de Finance Indaba, het grootste finance-event van het continent Afrika, waarbij de vlaggen van Alex van Groningen, door heel Sandton, het financiële hart van Afrika, hingen.
Een prestatie van jewelste. Ik herinner me mooie uitstapjes en diners, bezoekjes aan de sportschool met Kim, Alex en Melle. Een van de mafste dingen was een strategiesessie voor de top van het grootste telecombedrijf van Afrika, waar ik voor benaderd werd en waar Alex me hoogstpersoonlijk naartoe wilde chauffeuren (in Pretoria) om van dichtbij mee te maken wat die maffe kaaskop toch nu weer geflikt had.

De uitvaart was ongelofelijk indrukwekkend en het was heel bijzonder en inspirerend hoe zo’n bijzondere ondernemer ook nog een fanatieke family man kon zijn. Bewonderenswaardig! Alex, ik neem je lessen mee en sluit je in mijn hart! Rust zacht.

ps: Deze quote van Joël Roerig kan hier niet ontbreken:
“Legends don’t die. They join us during brainstorms, braais and in sleepless nights. They come to us as parables, anecdotes and life lessons. Alex stays with us forever.