Zuid-Afrika – HR Indaba

Ik was afgelopen week in Johannesburg waar ik wederom op de Finance Indaba mocht spreken. Handige types als ze zijn, hadden de mannen van Alex van Groningen bedacht om naast het grootste finance-event van Afrika er ook maar meteen een event naast te doen: de HR Indaba. Heel handig in hetzelfde congrescentrum. En ik mocht op beide events een paar verhalen vertellen. Vele duizenden nieuwsgierigen waren op de events afgekomen. En veel kaliber qua CFO’s en CHRO’s.

Ik vermoedde al dat HR me beter zou liggen dan finance, maar het pakte wel echt héél goed uit… mijn eerste sessie werd nogal memorabel. Het was in zo’n typische eventzaal, een enorme beurshal waarin met grote zwarte doeken ruimtes zijn afgebakend met daarin stoelen en podia en techniek. En meestal gaat dat prima. Maar het was wel in Afrika natuurlijk; daar gaat het allemaal toch wat losser en makkelijker dan hier. De zaal zat stampvol en er zaten zelfs mensen op de grond. Midden in mijn verhaal viel ineens de hele linkerzijwand (gemaakt van dun eventspace-beurswandmateriaal) om. Commotie en consternatie. Gelukkig vielen er geen gewonden en na de obligate ‘is er een dokter in de zaal’ kon ik binnen 40 seconden weer door met mijn verhaal. Een omvallende wand; dat maak je maar eens in je carrière mee als spreker denk ik.

De volgende dag kon ik er dankbaar gebruik van maken bij mijn openingswoord. Want door een speling van het lot viel de spreker die de dag moest openen uit en stond ik ineens MainStage het event te openen. Duizenden mensen waren vroeg in de file gaan staan om hun held Vusi Thembekwayo te zien. Maar die kwam dus niet. Godzijdank had ik een van de vorige keren met hem dit filmpje opgenomen dat ineens bizar goed van pas kwam:

En daarna gaf ik een speech die voor mijn gevoel van een geheel andere orde was dan normaal. Enfin; kijk zelf maar:

Ik was blij met de lezingen, en zat naderhand boordevol ideeën voor nieuwe Engelstalige boeken en boekjes. Opvallend dit keer was dat ik erg veel vragen kreeg over hoe je public speaker wordt.  Leuk idee om daar eens wat over te publiceren in het engels. De lijst met publicaties en artikelen daar wordt steeds langer , hier kun je één en ander teruglezen…

De trip had nog wat verrassingen, zo had het PR-bureau waar ik mee werk opeens een TV-optreden gefixt op één van de grootste zenders in een programma dat ook nog eens erg goed bekeken wordt daar. Nou ben ik zelf niet zo’n fan van het medium TV, radio vind ik veel leuker en intiemer, maar goed, af en toe wat proberen kan geen kwaad. Ik kreeg een minuut of 6 en het ging best lekker. De dagen erop werd ik een aantal keren herkend van TV. Heel grappig.

Ik reis meestal samen met Kim als ik naar Afrika ga. Dat is echt heel anders dan alles in je eentje regelen en meemaken, en bovendien kan ik op die manier rustig met haar alle projecten doornemen en bijwerken. Fijne combi. En als je dan toch 11.000 kilometer vliegt moet je er ook wat leuks van maken. Dus hadden we besloten om eens een keer buiten Johannesburg te logeren. We kwamen uit bij Heidelberg, op een klein uurtje rijden van Johannesburg. Op de kaart zag Kim een groot natuurreservaat naast het stadje en op goed geluk boekte ze een Airbnb uit 1840 ofzo…  Aldaar aangekomen bleek het een soort kruising tussen Borger in Drenthe ( waar ik ben opgegroeid) en Alabama te zijn. Een boerenstad, een beetje vervallen met veel industrie eromheen. Na de cultuurshock bleek er geen Uber of taxi te krijgen, was er nergens wifi en gingen we er maar het beste van maken :). En dat pakte leuk uit. Het eten was erg goed, de mensen vriendelijk, nieuwsgierig en stomverbaasd (‘Why are you here???’) . We kwamen zebra’s struisvogels, koedoes en bavianen tegen en genoten van de sterrenhemel daar.

Zakelijk loopt het in Zuid-Afrika nog niet heel lekker, trouwens. Het lukt om twee keer per jaar, en soms iets vaker op te treden en er een beetje aan over te houden. Maar voor elke week dat ik daar ben, kan ik in Nederland niks doen. Dus netto leg ik er op toe. Het blijft toch lastig om buiten Nederland een sprekerscarrière op te bouwen, en ondanks goede contacten met collega-sprekers zijn ze niet heel happig om me te verbinden met hun klanten indien ze zelf een keer niet kunnen.  Dus ik worstel vrolijk door in mijn zoektocht om mijn content en enthousiasme ook in andere landen te mogen delen. (En de ervaringen zijn goud waard dus ik klaag niet, hoor.)