CYBERcharlatans
Gepubliceerd: 12 februari 2018
Door: Martijn Aslander
Tegenwoordig vind je mijn wekelijkse portie belevenissen, inzichten, mijmeringen én handige tips op World Hey bekijk hier de laatste of schrijf je hieronder ↓ eenvoudig in en je ontvangt ze in je inbox.
Het zijn wonderlijke tijden. Het begon met de ’tech-expert’ bij Nieuwsuur, Rian Rijbroek. Die kraamde daar nogal een partij onzin uit, over de ‘smart blockchain’ (wat ís dat?), de (on)veiligheid van bankieren-apps en de ddos-aanvallen die waarschijnlijk afkomstig waren uit Rusland, Iran of Noord-Korea (het bleek om een Nederlandse tiener te gaan). Na haar optreden kwam er een stormvloed aan kritiek, men was in rep en roer, wat onder andere te zien was aan dit hilarische één-tweetje bij de mediacourant:
NPO staat pal achter nepdeskundige Rian van Rijbroek
NPO staat toch niet meer pal achter nepdeskundige Rian van Rijbroek
Vervolgens rees natuurlijk de vraag: Wie is die Rian van Rijbroek? Ze bleek samen met oud staatssecretaris Willem Vermeend het boek De wereld van Cybersecurity en Cybercrime te hebben geschreven. Het tenenkrommende optreden bij Nieuwsuur was uiteraard reden om dit boek eens kritisch onder de loep te nemen. En wat bleek? Het boek bevatte óók aperte onzin én bleek bovendien vol te staan met plagiaat. Het is inmiddels uit de handel gehaald.
Tsja.
Ik was er al met al niet gelukkig mee.
Nou noem ik mezelf geen expert en schuif ik al helemaal niet in die hoedanigheid aan tafel op televisie en geef ik in mijn boeken altijd een prominente plek aan mijn bronnen, maar als dit akkefietje uitmondt in een soort algehele ‘pas op voor trendwatchers en tech-deskundigen want het zijn allemaal charlatans’, dan hebben we toch een probleem met z’n allen.
We hebben in deze tijd namelijk echt behoefte aan mensen die nadenken over overmorgen. Je kunt daarvoor slechts voor een klein gedeelte te rade bij de wetenschap, want wetenschap gaat in principe over bewezen dingen van gisteren. We leven in een wereld waar in toenemende mate dingen in een stroomversnelling komen, waar dingen ineens relevant worden, die bij wetenschappers nog helemaal niet per se op de radar staan.
We hebben denkers en (amateur)filosofen nodig om de ontwikkelingen te duiden. En omdat zij zich niet kunnen ‘verschuilen achter de wetenschap’, moeten ze inderdaad extra aanspreekbaar zijn op de inhoud. We moeten dus zeker opletten en kritisch zijn (en ons niet blindstaren op iemands ‘reputatie’, dat laat deze Vermeend-kwestie wel zien), maar vooral niet het kind met het badwater weggooien!!
