Zwarte Cross

Gepubliceerd: 5 september 2017
Door: Martijn Aslander
Tegenwoordig vind je mijn wekelijkse portie belevenissen, inzichten, mijmeringen én handige tips op World Hey bekijk hier de laatste of schrijf je hieronder ↓ eenvoudig in en je ontvangt ze in je inbox.
Ik mocht twee keer optreden; van één tot half twee en van vijf tot half zes.
Het spannende aan deze klus was dat ik niet wist wat voor soort en hoeveel publiek ik kon verwachten, waarom ze naar mij zouden willen luisteren en hoe dronken ze zouden zijn. Maar dat zijn dus juist de situaties die ik het liefst opzoek als spreker want je leert er het meest van en het leek me een waardevolle oefening voor mijn theaterplannen.
Het was nog een beetje aftasten, maar het ging behoorlijk lekker. Kim, die al op de Zwarte Cross aanwezig was en naar me kwam kijken vond dat het goed ging – en Kim is erg kritisch – en zo voelde het voor mij ook. Ik had een grote zak amuseboekjes van Nooit Af meegenomen en na de sessie doken de mensen daar massaal op af; dat hadden ze vast niet gedaan als ze het niet goed hadden gevonden.
In dezelfde line-up stonden Bert Wagendorp, bekend columnist van de Volkskrant en cabaretier Ronald Snijders. Ik was met name nieuwsgierigheid naar Wagendorp (die overigens bij zelfde uitgever zit) en besloot boven in de zaal, naast de technicus te gaan kijken hoe hij het eraf bracht. De zaal zat stampvol, Bert Wagendorp was duidelijk bekender dan ik wist. Hij las een paar verhalen voor, ondersteund door goede muzikanten. En toen gebeurde er iets geks: zijn tweede blokje bestond voor 80 procent uit de pointe van mijn verhaal! Huh? De technicus naast mij viel bijna van zijn stoel en keek mij aan. Het bizarre is dus dat Bert en ik elkaar niet kennen en dit onmogelijk van elkaar konden weten. Gelukkig was het ander publiek.
Mijn tweede optreden, later in de middag, ging nog veel beter dan de eerste. Ik kwam al wat beslagener ten ijs (en had twee biertjes gedronken) en de tent zat vol (mede door een goed getimede regenbui). Er was nog even wat onrust door een groepje dronken hecklers, maar die kreeg ik kalm. Na afloop mocht ik nog een tiental amuseboekjes signeren en daarna was ik vrij en pakte nog even een waanzinnig optreden van De Kraaien mee.
De Zwarte Cross smaakte naar meer. Volgend jaar ben ik er weer bij!