Afrika again
Gepubliceerd: 12 november 2016
Door: Martijn Aslander
Categoriën: Afrika
Tegenwoordig vind je mijn wekelijkse portie belevenissen, inzichten, mijmeringen én handige tips op World Hey bekijk hier de laatste of schrijf je hieronder ↓ eenvoudig in en je ontvangt ze in je inbox.
Afgelopen maand was ik opnieuw twee keer in Afrika. (Bijna zelfs drie keer, conferentie in Kenia werd gelukkig verplaatst naar het voorjaar.)
De eerste trip was naar Johannesburg. We verbleven op ons vaste plekje (waar de bediening bijna voelt als familie) Ik mocht met de vrienden van CFO-SA drie sessies doen op hun grootste stunt ooit hier, de Finance Indaba. (Een ‘indaba’ is een oud Zoeloegebruik, waarbij de mening van alle betrokkenen wordt gehoord om in een complexe zaak tot een oplossing te komen.)
Het hele financiële hart van Zuid-Afrika hing vol met banners en promotiemateriaal en ze hadden de grootste hal afgehuurd. Er kwamen 5.000 mensen op af en daar waar ze normaal focussen op een kwalitatief inhoudelijk event voor de financiële top van bedrijven, was van dit evenement de bedoeling om de rest van de hele financiële gemeenschap te verbinden met elkaar en te inspireren met nieuwe actuele en relevante content. Mijn verhaal bood in dat geweld een leuk ander perspectief.
Omdat ik heel ander publiek had dan normaal zat ik me even af te vragen hoe ik het beste kon openen, ze kenden me immers niet. Maar ineens zag ik dat Vusi Thembekwayo er ook was (een soort Jort Kelder van Afrika, maar dan tien keer bekender) met wie ik vorig jaar al eens prettig samenwerkte. Hij was zo vriendelijk om even dit filmpje voor me op te nemen als disclaimer voor mijn lezing, en dat werkte erg goed.
Wat vooral opviel bij de drie sessies is dat de middenklasse nóg enthousiaster op mijn inhoud reageerde dan de CFO’s. Het zou wel eens kunnen dat met name de extreem eagere mensen die in de townships wonen (wat niet per se wil zeggen dat ze arm of minder intelligent zijn) door mijn verhaal ineens tal van extra kansen en mogelijkheden zien. Wie weet wordt de Engelse vertaling van Nooit Af daar nog eens een cultboek :).
Aan het eind van mijn eerste sessie mocht ik nog kort in debat met wat boeiende mensen over mijn verhaal. Ik had ineens de CFO van McDonalds, Zafar Mahomed op het podium en ook nog Matteo Rizzi die een grootte fintech investeerder is in de wereld. Scherpe geesten met mooie vragen. Die McDonalds man was er overigens een van de goede soort, die snapt dat we van fast food (waarbij het accent op fast ligt ten koste van food) naar food fast moeten (waarbij het accent op food ligt. )
Wat ik niet wist is dat McDonalds geen mondiale corporatie is, maar dat de regionale vestigingen franchises zijn, waarin flink ruimte is voor eigen variaties. McDonalds is vooral een logistieke keten, dus wat je er doorheen jast maakt uiteindelijk niet zoveel uit. Daardoor begrijp ik ook hoe de club in Nederland ineens een stuk ‘groener’ kon worden. In Zuid-Afrika komt het grootste deel van de ingrediënten inmiddels uit de regio en is steeds duurzamer en eerlijker. Er is dus hoop.
Kim was weer mee en dat was erg handig. Afgelopen maanden waren er zoveel nieuwe projecten bijgekomen zoals het Fieldlab en Camping Minerva en hadden we door alle drukte weinig tijd gehad voor administratie en reflectie. Om dat dan even rustig in Johannesburg te doen, op dezelfde plek waar Mandela zijn Long Walk To Freedom schreef is dan ineens geen straf. De reizen naar Afrika blijken keer op keer een prima medicijn om even bij te kunnen lezen, achterom te kijken, vooruit te kijken en op adem te komen, onderwijl genietend van een mooi uitzicht en fijn weer.
Qua Pokémon was het flink raak in Johannesburg, ik heb er nog steeds lol in en je merkt echt dat er per terreintype (rots, water, gras) hele andere Pokémon rondlopen dan in Kaapstad of in Haarlem. Voor de kenners, ik zit inmiddels op level 25.
Overigens zijn het (HouseofCards-technisch gesproken) boeiende weken geweest qua openbaar bestuur van Afrika. De kranten hier lezen als een spannende thriller. De corruptie op het hoogste niveau kent hier werkelijk geen grenzen, maar tech democratiseert en er zijn meer muizen dan katten. De muizen bewapenen zich met tech en social media dus de katten, met geld en macht, hebben het zwaar te verduren. Ha!
Hier een stapel linkjes over deze klucht alhier:
http://www.nu.nl/buitenland/4345090/onderzoekers-vinden-bewijs-van-corruptie-president-zuma.html
http://mg.co.za/article/2016-11-02-statecapturereport-wrap-zuma-central-to-gupta-patronage
http://mg.co.za/article/2016-11-02-guptas-wanted-heads-to-roll-in-stumbling-block-treasury
http://mg.co.za/article/2016-11-02-statecapturereport-what-exactly-does-jz-have-to-hide
http://mg.co.za/article/2016-11-02-breaking-read-the-full-state-capture-report
En dit is ook een gaaf artikel over wat tech in Afrika aan het doen is. Over Mark Zuckerberg van Facebook. Echt een aanrader.
https://backchannel.com/zuckerberg-in-africa-da3dabf74276#.u1vdzubg4
De tweede trip was wederom naar Kaapstad, voor de start van Permanent Beta South- Afrika. Wat een feest was dat!
Alle contacten van de vorige trips en de geweldige hulp van het Nederlandse consulaat kwamen van pas op de goede mix van mensen in Workshop 17 bij elkaar te krijgen. Alle hulde voor Kim voor alle voorbereidingen. Mark Meinema, die Permanent Beta Iran aan het opzetten is, had deze week vrijgehouden voor de kick-off in Teheran, maar omdat we die verplaatsten naar het voorjaar hebben we hem maar meegenomen naar Kaapstad, wat een hele goede move bleek te zijn.
Op dit soort tripjes kan je iemand als Mark er goed bij hebben. De sessies zijn gefilmd, en na een wat aarzelend publiek (dat achteraf dolenthousiast bleek te zijn en acuut ging schakelen om een reeks PB meetups te gaan doen) hadden we een paar pareltjes van sessies. Die van Anna van Nunen van Innofest, bijvoorbeeld, die inbelde met een videoverbinding. En die van Pumi, die in werkelijkheid Mpumelelo heet, die in Khayelitsha woont, een als gewelddadig bekend staande township, en daar mede-aanstichter is van het geweldige initiatief Dine with Khayelitsha en daarmee al 500 gasten heeft laten eten in huizen bij families in hun township. Pumi schrok behoorlijk van alle hulp die hij ineens kreeg vanuit de zaal, waardoor zijn plan komende maanden waarschijnlijk in een stroomversnelling komt….. Typisch een PB Meetup, zo zouden de vaste PB bezoekers in NL zeggen. Veel enthousiasme en energie. Wij denken dat het komt doordat veel niche-netwerken rondom tech en duurzaamheid veelal business – of opportunity driven zijn. PB is wat dat betreft een heel ander soort platform, dat eerder ‘fast forward’- denkers en doeners aantrekt met een maatschappelijke interesse, waardoor het meer en anders verbindt.
Bekijk hier de sessies:
Martijn – https://youtu.be/qgeZSNuD74w
Richard Barry – https://youtu.be/PJa2hMUTT7w
Anna van Nunen – https://youtu.be/XQBJ6tlmEw8
Mpumelelo – https://youtu.be/CgwFOcadtJ8
Comments participants: https://youtu.be/poPcoPJUxtc
Naast fijn wandelen op de Tafelberg en lekker eten in goedkope restaurants (eten kost hier bijna niks) bezochten we een schietbaan (I know, soort van belachelijk natuurlijk, maar in dit land mag je vuurwapens dragen en daarvoor zijn er publiek toegankelijke schietbanen). Net als de meeste jongetjes heb ik altijd al eens iets willen opblazen met dynamiet of een keer een wapen willen afvuren. En toen ik de kans kreeg heb ik die maar gelijk aangepakt. Een Walter PPK (het wapen van James Bond), een Assault rifle en een Shotgun. Sterk spul zeg. Het was een bizarre ervaring, en de paar tientjes meer dan waard, maar hier laat ik het verder maar bij.
Nog enkele losse Afrika- observaties:
– Mijn nagels groeien elke keer als ik een week in Afrika ben merkbaar sneller, zou mijn metabolisme hier anders werken?
– Op veel heren-toiletten zijn er baby verschoningsplankjes. (Als verse papa heb je daar oog voor). In Nederland nog nooit ergens gezien eigenlijk.
– Uber werkt erg goed hier in Kaapstad, en we hebben wat plannen gesmeed om Uber Afrika op corporate niveau te verbinden met wat townshipmensen om meer uitwisseling tussen de verschillende gesegregeerde werelden hier op te starten. Wat ook wel grappig was om te zien, is dat de Uber-chauffeurs hier een hele actieve WhatsApp groep hebben, die ze gebruiken als een soort walaie talkie met gesproken berichten over veiligheid, verkeerscontroles en alles. Supersnugger van ze.