Muziekdocumentaires

De laatste tijd kijk ik graag naar muziekdocumentaires. Al was het maar omdat ik er ineens heel andere gesprekken van ga voeren in de kroeg.
Zo schreef ik een tijd geleden al over de fantastische docu Searching for Sugar Man. (Tip: NIET gaan googelen van tevoren, laat je verrassen door het bizarre(!!) verhaal.)

Onlangs zag ik opnieuw een waanzinnige muziekdocumentaire: Muscle Shoals.  
Muscle Shoals is een klein dorpje in Alabama, dat de meeste hits per vierkante kilometer heeft van heel Amerika, dankzij de magische muziekstudio die er gevestigd is sinds eind jaren ’50.

De documentaire gaat over Rick Hall, de oprichter van deze FAME Studios, die zijn ‘handtekening’ heeft gezet op vele grote hits, als als  I’ll Take You There, Brown Sugar, and When a Man Loves a Woman.
Ik was echt flabbergasted. Unbelievable, dat een groepje blanke muzikanten, een clubje rednecks, de sound van zoveel (en voornamelijk zwarte) artiesten heeft gedefinieerd.
Echt. Wow. Mindfuck.

Vervolgens – ik dacht ik moet méér muziekdocu’s gaan kijken, want dat is leuk – raakte ik onverwacht blown away door The History of the Eagles.
Ik dacht eigenlijk altijd dat The Eagles een beetje een braaf bandje was.
Maar het blijkt dus dat ze een indrukwekkende trackrecord hebben op het gebied van het slopen van hotelkamers. En ik begrijp nu ook waarom.
Door de documentaire ben ik o.a Life in the Fast Lane gaan herwaarderen.
Het is ook heel gaaf om meer te weten over Don Henley (Boys of Summer) en Glenn Frey (The heat is on).

Bekijk hieronder de trailer.
Of gewoon de hele docu op Netflix.

(= aanrader!)

In de kroeg werd ik trouwens onlangs ook nog door muziekproducent Huub Reijnders op het spoor gezet van deze documentaire over Bob Marley.  Ik moet hem nog gaan zien. Maar het schijnt dat voetballen met de jongens voor Marley zo’n beetje heilig was en tot hele wonderlijke taferelen leidde…(en tot zijn dood.)