Ik heb mijn LikeJar terug!

Tweeënhalfjaar was ie weg. En ik dacht dat ik hem nooit meer terug zou zien!
Het had een goed verhaal opgeleverd (‘Hoe liefde soms verward wordt met oorlog’) en dat was het dan. Case closed.

Maar een aantal weken geleden gaf ik een lezing bij de Marechaussee, op Schiphol.

Bij overheidsgerelateerde lezingen begin ik altijd met de TedTalk van Barry Schwartz, waarin hij uitlegt dat wanneer je vanuit een machtspositie opereert, je altijd de mens leidend moet laten zijn en nooit de regel. Dan pas neem je echte verantwoordelijkheid. ‘A wise person knows when and how to make the exception to every rule.’
En vervolgens vertel ik dan aan de hand daarvan de Amstelveen-casus van Esther Jacobs.

Aan het eind van deze lezing kon ik het niet laten (you can’t blame a guy for trying) en ik zei: ‘Wat deze lezing me oplevert interesseert me eigenlijk geen zier, voor mijn part betalen jullie helemaal niets, maar ik wil wel graag mijn LikeJar terug. Want die hebben jullie nog steeds, als het goed is. En natuurlijk, regels zijn regels, maar volgens Barry Schwartz…’ etc.
Haha.

Binnen een dag werd ik gebeld. Door (held) Aad Goedhart, die zei: ‘Ik heb je LikeJar hier. Je krijgt hem terug.’
YEAH!!
Dus ik belde meteen dolenthousiast naar Herman Kopinga, die ook heel blij was dat zijn creatie alsnog een duister lot bespaard bleef. Een paar dagen belde hij op zijn beurt mij weer. De Marechaussee had hem benaderd met de opdracht om een LikeJar te maken. Huh? dacht hij, dát is flauw, Martijn zou toch zijn éígen LikeJar terugkrijgen? Maar zo zat het niet, het bleek dat de Marechaussee de LikeJar inmiddels gebruikte bij interne trainingen. En ze hadden nu dus een nieuw exemplaar nodig voor zichzelf! Hilarisch.

Afgelopen week heb ik hem opgehaald.
En toen werd het verhaal nog mooier. De batterijen waren gaan corroderen, waardoor hij het op een bepaald moment niet meer deed. De technische mannen van de Marechaussee zijn toen gaan speuren op het web,  vonden de  handleiding van Herman (open source, of course) en hebben op basis van de aanwijzigingen de LikeJar compleet gereviseerd.

En om de vragen te beantwoorden die iedereen me sindsdien stelt ‘Hoeveel likes zitten er inmiddels in het potje en weet je nog hoeveel erin zaten toen je hem inleverde?’

Ik leverde hem in met 631 likes.
Ik kreeg hem terug met 687.
Vijf daarvan zijn erin gestopt door de mannen op Schiphol.
En de rest? Geen idee. Maar ik vind het een geruststellende gedachte dat mijn LikeJar ook in gevangenschap gewoon doorgaat met waar hij goed in is: het verzamelen van likes.

Noem het toeval, maar een dag later sprak ik op het wereldwijde douane-congres, het fifth WCO Technology and Innovation forum in Rotterdam, waar ik ineens mijn Barry Schwartz verhaal met een een prachtig actueel, persoonlijk en toepasselijk relaas kon illustreren. Zie onderstaand filmpje. (Ik werd hier trouwens getolkt in vijf (!) talen: Russisch, Arabisch, Pools, Spaans en Frans.)

Vervolgens sprak ik met een van de bazen van het Amerikaanse Homeland Security, waardoor ik nu zomaar het gevoel heb dat ik binnenkort ook voor die club het Barry Schwartz verhaal mag komen vertellen…

I SO like my job!!

Als je een beetje handig bent kun je zelf thuis een LikeJar maken. Maar dat is nog niet zo eenvoudig. Wat de meeste mensen wel lukt is een draailampje maken (dat in feite het kleine broertje van de LikeJar is en dus eigenlijk LightJar zou moeten heten…)

Ik geef drie LightJar-bouwpakketjes weg, inclusief soldeerbout.
Maar ALLEEN aan mensen die nog nooit gesoldeerd hebben.
Klik.