Duiders van de netwerksamenleving

(klik: het is een filmpje)

Bron: Best Reviews

Sinds jaar en dag noem ik mezelf het liefst: verkenner van de (informatie- en) netwerksamenleving. Omdat het beter de lading dekt dan ‘ideeënbedenker, schrijver en spreker’.Als je al heel lang een bepaald gebied verkend hebt, dan word je uiteindelijk gezien als ‘expert’ en vragen mensen je vaak naar je mening. Daarom noem ik mezelf tegenwoordig ook wel: duider van de netwerksamenleving.

(Erwin Witteveen is er trouwens ook een. Samen zijn we de Duiders van de Netwerksamenleving. Dat klinkt leuk, vind ik; een beetje als de Dukes of Hazzard.)
In die hoedanigheid zitten we straks regelmatig aan tafel bij Fast Moving Targets, om ons licht te werpen op allerlei fenomenen en toestanden in de (netwerk)samenleving. Maar dit terzijde, want hierover binnenkort meer in de Easycratie nieuwsbrief.

Als duider van de netwerksamenleving heb ik tegenwoordig een
eigen column op BNR.
Te gek, want radio is eigenlijk nog steeds mijn favoriete medium en het leuke aan een eigen ’time slot’ is dat je zelf je onderwerp mag bepalen.
Mijn eerste column was nog even een beetje aftasten, maar mijn tweede was dermate raak dat het tot een hele chain of events leidde….

Ik had me verbaasd over de ophef over Geen Peil; een initiatief van een aantal clubs waaronder Geen Stijl, om de
Wet Raadgevend Referendum die per 1 juli jl. van kracht is eens toe te passen.

Luister hier naar mijn column in kwestie.

Wat ik met name mooi vind aan Geen Peil is dat ze binnen een paar weken, met een paar man, iets geflikt hebben waar de overheid waarschijnlijk drie jaar en verschrikkelijk veel geld aan zou hebben gespendeerd.
(Dit geheel in lijn met de opvatting van Erwin en mij dat de overheid tientallen miljarden uitgeeft aan zaken die ze gratis zouden kunnen krijgen van betrokken burgers.)

Dezelfde dag nog verscheen er op Geen Stijl een groot bericht over mijn column. Blijkbaar had ik wat spijkers op hun kop geslagen en prikkelende dingen gezegd. Zo noemde ik Geen Peil ‘de heftigste democratie-innovatie sinds Thorbecke’  en heb ik het aangedurfd om de boze reaguurders op Geen Stijl aan te duiden als ‘betrokken burgers’, vanuit de gedachte dat als je niet betrokken bent je waarschijnlijk gewoon je mond houdt.

Op Dumpert werd ik intussen Awesome Aslander genoemd. For what it’s worth, maar toch leuk: dat gebeurt me nou ook weer niet dagelijks.

Vervolgens had ik contact met hoofdredacteur van volkskrant.nl Laurens Verhagen (die ik ken uit de tijd dat hij nog hoofdredacteur was van nu.nl – in het volgende blokje meer hierover) en dat leidde  tot een mooi gesprek over Geen Peil en een interview voor in hun opinie-rubriek op volkskrant.nl.
En zo kwam het ook dat de banner van Geen Peil op volkskrant.nl terecht kwam. (Een unicum, denk ik.)

Nu Erwin niet meer in beslag wordt genomen door het schrijven van Nooit Af, heeft hij weer tijd voor het schrijven van vlugschriften.
Dat gaat in het algemeen als volgt: Ik neem nieuws waar, verzin een invalshoek en Erwin geeft er op onnavolgbare wijze taal aan. Lees hier het blog van Erwin, waarin we dit hele Geen Peil-gedoe proberen te duiden.

Het benodigde aantal handtekening is inmiddels behaald. (Heel grappig om te zien hoe eigenlijk nu pas de media zich erop stort.)

Wat ik persoonlijk vooral geweldig vind is dat de teken-applicatie van Geen Peil ‘open source’ is gebouwd. De code staat gewoon online, waarmee elk individu dus in feite hetzelfde kan flikken op zijn eigen website.

Open source, dat zou de overheid misschien ook eens wat vaker moeten doen.