Martijn in Afrika

Met de mensen van Alex van Groningen – een bedrijf dat al 20 jaar community’s bouwt voor finance professionals, met eigen tijdschriften, events, awards en opleidingen – mocht ik mee naar Zuid Afrika, om daar op een groot CFO-congres dat plaatsvond in Kaapstad en Johannesburg, te spreken over de mogelijkheden en kansen van de netwerk-en informatiesamenleving.

Ik vond het best spannend. Die financieel directeuren van multinationals in Zuid-Afrika: zouden die mijn ‘pointes’ snappen?
Ik schatte in dat ze het óf helemaal niks zouden vinden, óf dat mijn performance through the roof zou gaan.
Want dat is eigenlijk altijd het geval bij mijn lezingen: either they love me or they hate me. Mensen geven me óf negens en tienen, óf ik scoor zwaar onvoldoende, dat bleek laatst weer eens uit de evaluatie naar aanleiding van mijn lezing in Madrid.
Dat is best gek, maar ik heb besloten het maar te omarmen: het alternatief is middelmatigheid, tenslotte. En wie wil dat nou.

Gelukkig gebeurde hier het laatste: door het dak. Ik kreeg in Johannesburg in twee uur voor elkaar waarvoor ik in Nederland vier jaar heb moeten knokken: acute, oprechte en actieve belangstelling voor hoe te dealen met de netwerk- en informatiesamenleving.

Ik kreeg waanzinnige reacties, persoonlijk, op twitter en ook via het officiële kanaal van CFO SA.
(Klik op het plaatje voor het hele artikel.)

Ik gaf overigens niet alleen lezingen, ik mocht ook zitting nemen in een panel, naast een aantal zware jongens op het financiële vlak. Het leverde een prachtige dynamiek op, die ook als zodanig werd ervaren vanuit de zaal.

Het was het een fantastisch avontuur, alleen al om er een keer te zijn, in Zuid-Afrika.
Helaas had ik te weinig tijd om de binnenlanden in te trekken, the big 5 te spotten, of de townships te bezoeken, maar ik ben wel met een taxi naar Kaap de Goede Hoop gereden, waar ik bavianen heb gezien. En pinguïns. En baby-struisvogels.

Ze rijden links in Zuid-Afrika. En – het is me eigenlijk nooit opgevallen of dat in Engeland ook het geval is (waarschijnlijk wel) – maar de roltrappen zitten dus óók omgekeerd. Ik bleef maar op de verkeerde stappen.
Maar het gaat vast snel genoeg wennen, aangezien ik de komende tijd elke twee maanden een week in Zuid-Afrika zal zijn…

Samen met Alex van Groningen ben ik namelijk druk met het opzetten van ‘Slimmer werken en Lifehacking’- sessies en daarnaast regent het aanvragen uit boardrooms van grote Zuid-Afrikaanse bedrijven. (De dimensies daar zijn overigens van een geheel andere orde dan hier, het kan bijvoorbeeld zomaar zijn dat je met een telecomdirecteur praat die 50 miljoen klanten heeft.)

En aangezien er grote interesse bleek te zijn in Permanent Beta, zijn we in Stellenbosch inmiddels druk doende om een Permanent Beta tak op te zetten.