Waarom de onverwachte keuze voor het vak biologie me 22 jaar later ineens van pas komt
Gepubliceerd: 7 januari 2015
Door: Martijn Aslander
Tegenwoordig vind je mijn wekelijkse portie belevenissen, inzichten, mijmeringen én handige tips op World Hey bekijk hier de laatste of schrijf je hieronder ↓ eenvoudig in en je ontvangt ze in je inbox.
Toen ik van HAVO 5 overstapte naar VWO 5 moest ik een extra vak kiezen. Ik koos voor biologie, iets wat totaal niet voor de hand lag (ik had namelijk niets met exacte vakken), maar mijn eigen logica was dat ik me graag wilde verdiepen in een onderwerp waar ik nog weinig van wist, en dat later vast op de één of andere manier van pas zou komen.
Op de mavo had ik ooit wel een paar jaar biologie gehad, maar dat had ik laten vallen omdat de leraar ( een collega van mijn vader) de pik op me had.
In één zomer moest ik dus 4 jaar aan VWO-stof biologie inhalen, wat best lastig was, zonder wiskunde of natuurkunde in mijn pakket.
Ik had het geluk om bij meneer de Haan in de klas te komen, die met passie en humor biologie doceerde. Nóg een geluk was dat ik naast Martijn de Groot zat, die zo bezeten was van het vak dat ie het later is gaan studeren en doceren en zelfs directeur werd van het Quantified Self Instituut in Groningen.
Het werd overigens niet echt wat met mij en biologie, mede door mijn totale gebrek aan tekenvaardigheid, maar ik heb toch veel geleerd en een hoop lol gehad en de 5 op mijn eindlijst vond ik allang prima.
En zie je wel, ik wíst dat het ooit van pas zou komen!
Door mijn werk spoor ik al jaren signalen op over nabije ontwikkelingen, en mijn gut-feeling zegt al een tijdje dat biohacking over een aantal jaren main-stream gaat worden. Binnen nu en een aantal jaren kan iedereen toegang hebben tot bio-informatie en tools.
Van DNA-sequencers tot en met slimme simulatie tools. Baanbrekend werk op mensheid niveau. Dat is wat ik voel en voorzie. ‘De beste oplossing in een vakgebied komt altijd uit een ander vakgebied,’ roep ik vaak bij lezingen. En zo is het ook. Momenteel ervaar ik opnieuw de lol die ik had toen ik bij meneer De Haan in de klas kwam.
Ik leer nieuw jargon, en verkrijg nieuwe inzichten. Ik hoef geen volleerd bioloog te zijn om een steentje te kunnen bijdragen aan ontdekkingen op het gebied van biologie. Het jargon leren, basiskennis eigen maken, de super-knooppunten uit die wereld leren kennen ( zoals ik deed op de QS – en de Biohacker conferentie) is voor mij genoeg.
En meedenken met de überslimme nerds door de juiste vragen te stellen, vanuit een ander paradigma. That’s how I play en waarom ik biohacking momenteel erg de moeite waard vind. En passant leer ik een hoop erbij over gezondheid, voeding, energie en mijzelf en mijn eigen lijf. (En over vaccinaties, maar daar zeg ik maar niet teveel over, das echt zo’n debiel wespennest, die inzichten deel ik mooi alleen ondergronds 🙂 )