Chauffeur zonder taxi

Ken je die mop van die chauffeur die mij op een ochtend heel vroeg kwam ophalen om me naar Arnhem te vervoeren?Hij belde aan, ik deed open en samen liepen we mijn straat uit, zwijgend door de Haarlemse ochtendschemer. We liepen vijftig meter…. honderd meter….en net toen ik dacht: tsjonge, waar heeft die beste man nou toch helemaal zijn auto geparkeerd, vroeg hijaan mij: ‘Waar staat je auto eigenlijk?’

Huh?
Haha.
Door een miscommunicatie had het bedrijf alleen een chauffeur gestuurd, die in de veronderstelling was dat we mijn auto zouden reizen.
Maar ik héb helemaal geen auto!

Het was een hoogst komische situatie, die evenwel niet te lang kon duren, want ik had ineens vreselijke haast! Ik moest namelijk wel op tijd in het provinciehuis van Gelderland zijn, waar ik samen metJan Willem Wolff en Sanne Roemen op een bijeenkomst van de AER een groep Europese ambtenaren ging leren nadenken over hoe je met behulp van nieuwe technologie dingen in beweging zet in de regio.

Gelukkig heb ik altijd nog mijn ‘eigen’ Haarlemse taxibedrijf achter de hand, dus alles kwam goed.

Nog wel even leuk om te vertellen: omdat er een heleboel Franse mensen in de zaal zaten werd de bijeenkomst simultaan vertaald.
Dat was een primeur voor me; in het Frans vertaald worden.
Zoveel moeite als doventolken normaliter met mij hebben (vanwege tempo en informatiedichtheid), zo makkelijk schijn ik te zijn voor Franse tolken, omdat – zo vertelden ze me achteraf – ik mijn verhaal breng in simpele woorden en relatief weinig complexe ambtelijke taal bezig.
Zo leer je weer eens wat.