Alles flex

Een paar jaar geleden was ik spreker op het wereldcongres van de ABU, de brancheorganisatie van uitzendbureaus. Heel leuk was dat, niet in de laatste plaats omdat ik er Anke ontmoette. 🙂 🙂

Zo’n ABU heeft natuurlijk heel veel ervaring met nadenken over de gevolgen en de impact van flexwerken. Tegenwoordig hebben we de hordes zzp’ers, maar uitzendbureaus bestaan al tientallen jaren, en uitzendwerk is natuurlijk ook gewoon een vorm van flexibele arbeid. (Sowieso is flexwerken natuurlijk helemaal niets iets van nu, ook al zijn we geneigd dat te denken. Realiseer je maar eens dat het vaste-banensysteem zoals we dat nu kennen nog helemaal niet zo lang bestaat en dat er in de jaren 30 veel meer ‘zzp’ers’ waren dan nu…)

Vorige week was ik wederom aanwezig bij een ABU-congres, waar het boek ‘Ontmoet de toekomst, nieuwe perspectieven op een flexibele arbeidsmarkt’ werd gepresenteerd, waaraan ik een bijdrageheb geleverd.

Er was veel pers in de aanloop naar dit congres, bijna alle kranten openden wel met iets over flex.
Op het podium stonden mensen als Lodewijk Asscher, Wiebe Draijer en Frits Goldschmeding en in het publiek trof ik veel Easycratie-fans aan. Wat eigenlijk best logisch is, want een groot deel van wat ik doe gaat natuurlijk over werk- en organisatiemechanismes (de dingen die ik met Aukje Nauta doe, mijn klussen voor vakbonden, de artikelen die ik schrijf). 

We zijn er nog niet, er is nog een lange weg te gaan, maar het bewustzijn, het besef dat er een shift gaande is, krijgt steeds meer draagvlak. Het is bemoedigend te merken dat er steeds meer beslissers snappen dat we aan het eind van een tijdperk zijn gekomen en aan de vooravond staan van een andere manier van werken.